MEWLIDÊ KIRDÎ

* Deng * *
1

BÎSMÎLAHÎRREHMANÎRREHÎM


Ez bi bîsmîllahî îbtîda kena,

Raziqê ‘aman û xasan pîya kena.

Rebbî, hemd û şukrî ancax to rê bê,

Kîbr û medh û fexrî pêro to rê bê.

Çende ray bê masîwa bi hemdê ma,

Labelê nêrê hîsaban çendê ma.

Hemd û şukrê to eda qet nêbenê,

Ma ser a Rebbî, ti zanê, vînenê.

Halê miskîn û feqîr û naqisan;

Rûreş û zerresîyahê zey hesan.

Her nefes de vacê, hemd û şukrê to,

Wacib o bêşubhe ancî heqqê to.

Maneno îne ser o şukrê çiman;

Dest û ling û pîya bi e‘ezayê bînan.

Key yeno ca Rebbî heqê şukrê to?

Ger ezel ra ta ebed ma zikrê to.

Tim biker, qet xafilî nêbin mudam,

Her mehalo ger eda ker ma temam.

Labelê ma zanê rehma bêhîsab,

To heta esta û ma bî dilkebab.

Wazenê ma lutfê to hergo hewe,

Tim bi zarîyy û fixan roc û şewe.

Ez qesem daîm bi zatê to kena,

Hem bi yew yew ez sifatê to kena.

Ger ebed yew hemdê to qet nêkero,

Rehmetey to ancî yo go her bero.

Çunkî rehmey to bi qeybê yê bîya,

Ger çiqa şermende û sînesîya.

Rebbî halê ma bi xwu to ra ‘eyan,

Lazimey hendî çîya vaco zuwan.

Xaliqê ma tim ti yê, Barî Xuda!

Şafi‘ê ma zî Muhemmed Mustefa!

Hendî ma Şeytanî ra perway çî yo?

Yo kû to ra tim bîyo, bêhêvî yo!

Ey birayê dînî, tim goşdarî bê,

Hem bi qelbê xwu, bi xwu hêşyarî bê.

Key şima dî nameyê şahê şima.

Ame vatiş, sunnet o, vacê şima:

“Es-selatu wes-selamu ya hebîb,

Daîma to ro bivarê ya tebîb!”

Wazenê ger ma xelasîyya temam,

Vatişê ma, es-selatu wes-selam.